W sobotę 19 lipca 2025 r. werbiści w Papui-Nowej Gwinei byli świadkami radosnej uroczystości złożenia wieczystych ślubów zakonnych przez dwóch naszych współbraci: seminarzystów Briana Maula i Philemona Kaumbu. Dołączył do nich także kleryk Rafael Karai, który odnowił swoje śluby zakonne.
Uroczystości przewodniczył przełożony Prowincji PNG, o. José Orathinkal SVD. Oprócz wszystkich współbraci z Hiri Community, wraz z nami były też siostry SSpS, należące do tej samej Rodziny Arnoldowej.
15 stycznia 2025 roku, decyzją biskupa diecezji Arua, obóz Bidibidi stał się parafią św. Arnolda Janssena, w której skład weszło 30 kaplic uchodźców i 16 kaplic miejscowej ludności z Ugandy. Wierzymy, że ta niezwykła parafia, obejmująca blisko 300 tys. ludzi, złożona z dwóch narodów i wielu plemion, stanie się swoistym znakiem jedności i pokoju tam, gdzie duch podziału zebrał wielkie żniwo.
27 czerwca w Catholic Theological Institute w Bomana świętowaliśmy tzw. CTI Day. Jest to coroczna celebracja, zwykle obchodzona 29 czerwca, w uroczystość św. Piotra i Pawła, którzy są patronami Instytutu. Jednak, w tym roku uroczystość ta wypadła w niedzielę, więc świętowanie zostało przeniesione na piątek, w który przypadała inna uroczystość - Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Pod koniec urlopu w Polsce zadzwonił do mnie prowincjał werbistów w Kolumbii oznajmując mi, że po powrocie do Bogoty czeka mnie zadanie wyznaczone przez przełożonych tutejszej werbistowskiej strefy. Chodziło o to, bym poleciał w październiku na dwa tygodnie do Peru. Tam, w prałaturze Huancané, w regionie Puno na północ od jeziora Titicaca, miałbym zrobić rozpoznanie dla nowej misji Zgromadzenia Słowa Bożego.
Kilka miesięcy temu przyjąłem wiadomość o tym, że mój przełożony prowincjalny został powołany do pracy w Rzymie, a mnie, przypadło objąć jego urząd. W tym przypadku nie było ani wyborów ani nawet zapytania czy wyrażam moja zgodę. Szczerze jednak przyznam, że kiedy rozpoczynał się werbistowski rok jubileuszowy, to prosiłem Pana o jakiś szczególny znak, czy dar na ten uroczysty czas. No i chyba wymodliłem!!!
29 maja i 2 czerwca 2025 roku zostały poświęcone 3 nowe studnie głębinowe. Zostały wywiercone w wioskach Gmakando, Litchairbou oraz Sibonia w północnym Togo staraniem Referatu Misyjnego Księży Werbistów w Pieniężniew ramach werbistowskiej akcji "Woda dla Afryi".
Studnie powstały dzięki życzliwości i ofiarności polskich katolików, którzy chcieli ulżyć mieszkańcom tego kraju i umożliwić im dostęp do czystej i świeżej wody. Jak zwykle nad całym procesem ich powstania czuwał na miejscu niezawodny misjonarz, o. Marian Schwark SVD.
Po przyjeździe z portu i przekroczeniu progu naszego domu serdecznym uśmiechem na wejściu przywitał mnie o. Solecki. Od razu zaprosił mnie do swojego pokoju. Ugościł mnie jak dawno niewidzianego krewnego.
Podczas rozmowy dowiedziałem się, że pracuje wśród Polonii. Przygotowywał akurat dzieci do Pierwszej Komunii. Zapytał też, czy chciałbym wziąć udział w tym wydarzeniu i poznać bliżej Polaków mieszkających w Argentynie. To byli ludzie żyjący już bardziej jak Argentyńczycy, a same dzieci ledwo mówiły w ojczystym języku.
O. Sylwester poprosił o przywiezienie obrazu Matki Słowa, co udało się zrealizować. Przy okazji przekazania obrazu miała miejsca pogawędka na temat tego wezwania, bo przecież nie chodzi tylko o powieszenie obrazu, ale o to, żeby Patronka nadawała ton kaplicy. Miejmy nadzieję, że kaplica będzie coraz bardziej biblijna.
Inicjatywa o. Sylwestra była o tyle ciekawa, że powiedział on wyraźnie: „Przywieź mi ikonę Matki Słowa”. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, że to nabożeństwo trzeba propagować właśnie przez dostarczenie ikony. Oryginał znajduje się w Moskwie.
