O. Jan Wargulewski urodził się 13 stycznia 1930 r. we wsi Osipy Lepertowizna, parafia Wysokie Mazowieckie, diecezja łomżyńska, w rodzinie Juliana i Anny z domu Drewnowska. Miał sześcioro rodzeństwa. Rodzina utrzymywała się z pracy w gospodarstwie rolnym.

Religijna atmosfera domu rodzinnego spowodowała, że po ukończeniu szkoły podstawowej w Wysokiem Mazowieckiem w 1949 r. Jan wstąpił do prowadzonego przez misjonarzy werbistów niższego seminarium duchownego w Domu św. Krzyża w Nysie. We wrześniu 1952 r. rozpoczął nowicjat zakonny w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. Następnie podjął studia filozoficzno-teologiczne w tamtejszym Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów. 

8 września 1960 r. złożył wieczystą profesję zakonną, a 18 grudnia tegoż roku otrzymał święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie przyjął 29 stycznia 1961 r. w kościele seminaryjnym w Pieniężnie z rąk J. E. ks. bp. Józefa Drzazgi. Po święceniach pracował duszpastersko w Bytomiu i w Pieniężnie. W 1965 r. wyjechał do pracy misyjnej w Brazylii. 

Po kilkumiesięcznej nauce języka portugalskiego rozpoczął pracę duszpasterską. Pracował na parafiach w Ponta Grossa, Sao Paulo, Cascavel, Toledo, Rosario, Ronda Alta, Mundo Novo, Navirai, Assai, Rio Azul, Medianeira, Itaquiri, Monte Claro, Murici i Sao Jose Dos Pinhais. Praca często nie była łatwa, gdyż parafie w interiorze były bardzo rozległe i każda miała po kilkadziesiąt kaplic dojazdowych. Oprócz normalnej pracy duszpasterskiej o. Jan budował szkoły, świetlice, kaplice i kościoły. Wszędzie pozostawił po sobie wspomnienie gorliwego i oddanego ludziom kapłana. 

Przykład jego zakonno-kapłańskiego życia pociągał młodzież. 16 jego wychowanków zostało kapłanami, w tym 7 werbistami, a 20 dziewcząt wstąpiło do zakonów.

W 2020 r. o. Wargulewski przeszedł na zasłużoną emeryturę i zamieszkał w Domu Słowa Bożego w Ponta Grossa. Nie spoczął jednak na laurach. W miarę sił pomagał duszpastersko w sąsiednich parafiach oraz otaczał duchową opieką siostry zakonne. Dokumentował pracę misyjną swoją oraz innych werbistów.

W ostatnich miesiącach życia o. Jan uległ częściowemu paraliżowi ciała. Bardzo cierpiał. Koniecznym okazało się leczenie ambulatoryjne. Zmarł 28 marca br. w szpitalu Bom Jesus (Dobry Jezus) w Ponta Grossa. Jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu werbistowskim w Ponta Grossa. 

Opr: o. Janusz Brzozowski SVD