Julian Gbur urodził się 14 listopada 1942 roku w Brzeżawie w Diecezji Przemyskiej obrządku greckokatolickiego. Rodzicami jego byli Józef i Katarzyna z domu Błaszczak. Oprócz Juliana było jeszcze sześcioro innych dzieci, z których jedna z córek została zakonnicą. W 1947 roku rodzina Gbur została przesiedlona do Łączna koło Morąga.

Po szkole podstawowej w 1957 roku Julian wstąpił do niższego seminarium misyjnego księży werbistów w Nysie. Dwa lata później rozpoczął nowicjat w Pieniężnie. W 1961 roku złożył pierwsze śluby zakonne, a 8 września 1968 roku śluby wieczyste. W międzyczasie odbywał służbę wojskową. Święcenia kapłańskie w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie otrzymał 26 czerwca 1970 roku.

Zaraz po święceniach kapłańskich udał się na trzy lata do Krakowa, by przysposobić się do sprawowania liturgii w rycie bizantyjsko-ukraińskim. 23 czerwca 1973 roku został proboszczem w Górowie Iławeckim. Przez wiele lat sprawował liturgię w kościele parafialnym rzymsko-katolickim na przemian z miejscowym proboszczem.

W okresie Solidarności otrzymał nieczynny od wojny wielki kościół gotycki, który należał kiedyś do gminy ewangelickiej. Teraz w wolnych chwilach ubierał się w kombinezon, wchodził na rusztowania, by na setkach metrów kwadratowych odbijać tynki, montować okna i stawiać carskie wrota. Całość w ten sposób nowopowstałej cerkwi ikonami przyozdobił zmarły niedawno mistrz malarstwa ikonowego Jerzy Nowosielski. Niektórzy słusznie uważają, że w ten sposób cerkiew ta stała się artystyczną perłą północy.

O. Gbur był równocześnie proboszczem w Ostrym Bardzie i w Pieniężnie, gdzie przysposobił średniowieczny kościół św. Jakuba do liturgii wschodniej nadając mu jako patrona św. Michała Archanioła – Michaiła Archistratyga. Brał też żywy udział w życiu kulturalnym mniejszości ukraińskiej na północnych terenach Polski. Przyczynił się do powstania szkoły średniej w Górowie Iławeckim z językiem ukraińskim oraz do wydawania własnego czasopisma pod tytułem BŁAGOWIST.

Wszystkie te prace i wysiłki o. Gbura nie uszły uwadze jego bezpośrednich przełożonych Kościoła greckokatolickiego. Przez lata był dziekanem dekanatu olsztyńskiego obrządku greckokatolickiego, którego obszar sięgał od Gdańska do Ełku.

W 1994 został przez Synod Katolickiej Cerkwi Ukraińskiej desygnowany na biskupa pomocniczego we Lwowie. Nominację od Ojca św. Jana Pawła II otrzymał 4 maja. Konsekracja nowego biskupa odbyła się w katedrze św. Jury we Lwowie 7 lipca. Bp Julian Gbur objął stanowisko wikariusza generalnego archidiecezji lwowskiej, sekretarza Synodu Biskupów Kościoła Greckokatolickiego oraz biskupa pomocniczego Kard. Myrosława Lubacziwskiego.

Kiedy w październiku 2000 roku w ramach reorganizacji Archidiecezji Lwowskiej Cerkwi Greckokatolickiej powstały nowe diecezje w Buczaczu, Sokalu i Stryju, pierwszym biskupem tej ostatniej został bp Gbur. Było kolejne wyzwanie. Trzeba było zacząć wszystko od początku.

Z biegiem lat sił ubywało. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Jako pierwszy biskup spoczął w katedrze w Stryju 26 marca 2011 roku. R.i.p.

Alfons Labudda SVD