O. Ksawery Solecki SVD zmarł 31 marca 2020 roku w Domu Misyjnym św. Józefa w Górnej Grupie k/Grudziądza, w 89. roku życia, w 71. roku życia zakonnego, 63. roku kapłaństwa, po 59 latach posługi duszpasterskiej wśród Polonii Argentyńskiej w Buenos Aires.

Ksawery Solecki urodził się 20 lutego 1931 roku w Chojnie, w gminie Bobrowo, powiat Brodnicki, z rodziców Jana i Julianny z domu Sztaba. Do nowicjatu Zgromadzenia Księży Werbistów wstąpił w Domu Misyjnym św. Wojciecha w Pieniężnie 8 września 1949 roku, jako tak zwany ekstern, czyli bez wcześniejszego pobytu w niższym seminarium duchownym. Tam również, w Misyjnym Wyższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów, ukończył studia filozoficzno-teologiczne i 7 lipca 1957 roku przyjął święcenia kapłańskie. Otrzymał przeznaczenie do pracy misyjnej w Argentynie.

W 1959 roku, w oczekiwaniu na paszport, rozpoczął studia polonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studia przerwał z chwilą otrzymania paszportu i 1 marca 1961 roku wyjechał do Argentyny.

Całe swoje życie misyjne spędził w Buenos Aires, stolicy Argentyny. Głównym jego zajęciem było duszpasterstwo polonijne. Znany był jako wielki jałmużnik i społecznik, poszukujący najbiedniejszych, zwłaszcza zagubionych Polonusów. Już od 1962 roku był kapelanem kombatantów oraz kilkunastu związków i stowarzyszeń polonijnych. Były to: Związek Polskich Lotników, Związek Marynarki Wojennej, Związek Harcerstwa Polskiego, Związek „Wrześniowców 1939”, Związek Polskich Inwalidów, Związek Żołnierzy „Jeremi”, Związek Saperów, Związek 5. Kresowej Dywizji Piechoty, Związek Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (późniejszej Dywizji Strzelców Karpackich), Związek Ułanów Kresowieckich, Związek Ułanów Jazłowieckich, Związek Ułanów Podolskich oarz Związek byłych więźniów łagrów sowieckich i obozów koncentracyjnych. Od 1970 roku, przez 25 lat, był Prezesem Sekcji Opieki Społecznej.

Za swą działalność polonijną otrzymał najwyższe odznaczenia państwowe:

• Złoty Krzyż Zasługi od Rządu Londyńskiego (11 listopada 1975 roku)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Edwarda Raczyńskiego (Londyn 8 maja 1985 roku)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Lecha Wałęsy (4 grudnia 1991 roku)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego (8 maja 1997 roku)

Za każdym razem uroczystości wręczenia tych odznaczeń miały bardzo uroczystą oprawę. Działo się to w Domu Polskim w Buenos Aires. Krzyże wręczali Ambasadorowie RP w obecności Arcybiskupa Szczepana Wesołego, Przewodniczącego Duszpasterstwa Emigracyjnego oraz licznie zebranych osobistości i przedstawicieli zgromadzeń zakonnych.

O. Solecki otrzymał też liczne dyplomy i nagrody, na przykład:

• Dyplom Odznaki Honorowej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Federacja Światowa – Złota Odznaka Honorowa w uznaniu zasług położonych dla realizacji celów stowarzyszenia, Londyn dnia 15.08.1985 R.
• Dyplom – Prezesowi Sekcji Opieki Społecznej Księdzu Kapelanowi Ksaweremu Soleckiemu za Jego wielki wkład pracy w opiece społecznej nad najbardziej potrzebującymi inwalidami wojennymi na tutejszej emigracji, zostaje nadany Brązowy Bojowy Znak Wojsk Łączności jako Honoris Causa. Szef Sztabu Nacz. Wodza - M. Zaleski, Argentyna 8 sierpień 1977.
• Nagroda „Jeremi”. Klub Polski w uznaniu osiągnięć w pracy społeczno-kulturalnej dla dobra Emigracji Polskiej w Argentynie przyznaje ks. Ksaweremu Soleckiemu nagrodę „JEREMI” w dziedzinie społecznej za rok 1985/6. Buenos Aires dnia 4.11.1986 r.
• Życzenia z okazji z okazji 25-lecia pracy na niwie Bożej – Związek Harcerstwa Polskiego w Argentynie, Buenos Aires 16 XI 1986.
• Polska Macierz Szkolna w Argentynie. W uznaniu zasług oddanych w realizacji posłannictwa Polskiej Macierzy Szkolnej w Argentynie Zarząd nadaje Panu – Ks. Solecki Ksawery – Odznakę Polskiej Macierzy Szkolnej. Buenos Aires, dnia 15 września 1984 r.

O. Ksawery Solecki SVD w Ognisku Polskim w Buenos Aires (fot. archiwum SVD)

O. Ksawery Solecki był nie tylko społecznikiem o wielki sercu kapłańskim w Argentynie. Kiedy raz na pięć lat przyjeżdżał na urlop do Polski, przywoził ze sobą 100 adresów od rodzin krewniaków emigrantów z Argentyny, by osobiście zawieść im pozdrowienia i kilka (dosłownie kilka!) dolarów. Podróżował wyłącznie pociągami. To był jego urlop.

Musimy jednak pamiętać, że był nie tylko społecznikiem, ale na pierwszym miejscu był bardzo gorliwym kapłanem przy kościele polskim na ul. Mansilla w Buenos Aires. Odprawiał ponadto nabożeństwa w Bario Belgrano, w Dock Sud, w Lanos i Berisso.

„Kościół na Mansilla jest ostoją dla wszystkich i miejscem, gdzie poza modlitwą, można usłyszeć życzliwe słowo i dobrą radę. Ksiądz Solecki zajmuje się nie tylko stroną duchową swych wiernych, gdyż od lat kieruje Sekcją Opieki Społecznej... Ognisko Polskie jest szczerze oddane swojemu Duchowemu Opiekunowi”(E. O. Z życia Towarzystw, Buenos Aires, 4 sierpnia 1997). Lgnęła do niego młodzież (harcerze, bo był kiedyś harcerzem i miał wielkie poczucie humoru), a także starsi i prości ludzie będący w potrzebie. Znajdował też wspólny język z różnymi ugrupowaniami różnych opcji. Wszyscy widzieli w nim opiekuna i duszpasterza. 

24 sierpnia 2008 roku świętowano w Buenos Aires sto lat służby Księży Werbistów w Polskim Kościele M.B. Guadalupe przy ul. Mansilla 3847. Z tej okazji o. Solecki napisał duży artykuł w miejscowym periodyku „Głos Polski – La Voz de Polonia” - założonym w 1922 roku Organie Prasowym Związku Polaków w Argentynie. Jeden z uczestników uroczystości określił o. Soleckiego jako uosobienie Dobrego Pasterza.

O. Ksawery Solecki powrócił do Polski 20 czerwca 2019 roku (oficjalnie do Polskiej Prowincji został przeniesiony 21 stycznia 2020). Od razu zamieszkał w Domu Misyjnym św. Józefa w Górnej Grupie. Zmarł 31 marca 2020 roku. Pogrzeb odbył się 2 kwietnia 2020 w Górnej Grupie, gdzie spoczął na cmentarzu klasztornym.

Dziękujemy Mu za długie, bogate, piękne, przykładne życie misjonarskie. R.i.p.

Alfons Labudda SVD