25 stycznia 2024 roku w szpitalu w Gwardiejsku zmarł o. Jerzy Jagodziński SVD. Miał 68 lat. Przez kilkanaście lat pracował na Filipinach, a od 1995 roku w Rosji. W  2008 r. przełożeni skierowali go do pracy w Obwodzie Kaliningradzkim, gdzie objął Parafię św. Józefa w Gwardiejsku oraz Parafię Matki Bożej Bolesnej w Znamieńsku.

Urodził się 20 kwietnia 1955 r. w Sieradzu. Ojciec był nauczycielem, a matka pracowała w administracji szkolnej jako księgowa. Miał trojkę rodzeństwa: siostrę i dwóch braci. Jak wspominał, wychował się „w cieniu” klasztoru sióstr Szarych Urszulanek, gdzie był ministrantem.

„Indie znane i nieznane” – pod tym hasłem 23 stycznia 2024 roku odbyło się spotkanie w bibliotecznym Klubie Podróżnika w Braniewie. Gościem spotkania był o. Hanson D`Souza SVD, który przekazał zebranym wiele interesujących informacji na temat kraju, z którego pochodzi. Korzystając z fotografii i filmów przybliżył różne aspekty życia mieszkańców Indii, ukazując bogactwo kultur i religii. Opowiedział również o sytuacji, w jakiej znajdują się indyjscy chrześcijanie, którzy na tych terenach obecni są od czasów św. Tomasza Apostoła.

20 stycznia w kaplicy Domu Misyjnego w Chludowie odbyła się uroczystość obłóczyn, czyli przywdziania stroju zakonnego. Nowicjusz Łukasz Goławski otrzymał habit z rąk o. Sylwestra Grabowskiego SVD, prowincjała Polskiej Prowincji werbistów. W wydarzeniu wzięło udział kilkunastu werbistów z całej Polski, parafianie z Chludowa oraz rodzina i przyjaciele nowicjusza, którzy przyjechali aż z Lubelszczyzny. 

Na początku nie było tu kościoła, ale przy szkole podstawowej funkcjonowała kaplica. Brzegi należały do parafii św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Białce Tatrzańskiej. W latach powojennych zdeterminowani mieszkańcy podjęli trud budowy własnego kościoła. Było to możliwe, gdyż mieszkanka wsi ofiarowała grunt pod budowę kościoła i plebanii. Cała reszta, mimo ciężkich czasów, dzięki solidarności, ofiarności oraz góralskiej upartości, potoczyła się względnie szybko. Budowa trwała od 1949 do 1952 r. Kościół został wybudowany z bali modrzewiowych w stylu góralskim. 

Od lutego 2024 roku werbistowski miesięcznik „Misjonarz” jest dostępny w nowej odsłonie. Pojawiły się nowe rubryki i debiutujący autorzy. Gruntownie odświeżona została też szata graficzna. Wszystko po to, by treści misyjne podać w atrakcyjnej i dostosowanej do współczesnego odbiorcy formie. 

We wspomnienie liturgiczne św. Arnolda Janssena „Misjonarz” zadebiutował również w mediach społecznościowych.

Na przełomie 2023 i 2024 roku po raz szesnasty odbył się Zabrzański Festiwal Kolęd i Pastorałek pod hasłem „Śpiewajmy z weselem Panu”. Werbiści objęli to wydarzenie patronatem już po raz trzeci.

Festiwal zorganizowany został w IV Liceum im. Mikołaja Reja w Zabrzu-Rokitnicy. Duszą i motorem przedsięwzięcia jest katechetka tej szkoły, pani Elwira Madla, która robi to z wielkim sercem i smakiem proewangelizacyjnym. Koncert laureatów pięknie przeplata fragmentami poezji i bożonarodzeniowej modlitwy.

Wzgórze św. Małgorzaty to kolebka miasta Bytom. Prawie tysiąc lat historii miasta i regionu bierze swój początek z tego niewielkiego dziś wzgórza. Obecność werbistów tutaj to ledwie niewielki wycinek bogatej historii tego miejsca. Benedyktyni i Premonstratensi byli tu obecni w sumie ponad 800 lat, nasza obecność to ledwie nieco ponad 100 lat, jeśli chodzi o miasto Bytom, a parafia werbistowska to ledwie trochę ponad 80 lat.

15 grudnia w Zespole Szkół Ponadpodstawowych im. Józefa Marcińca w Koźminie Wielkopolskim miało miejsce uroczyste przekazanie czeku na budowę studni w Afryce. Tym samym szkoła włączyła się w prowadzoną przez Referat Misyjny w Pieniężnie akcję “Woda dla Afryki”.

Podczas uroczystej akademii, pani Dyrektor, Ilona Bałoniak, przekazała również na ręce o. Wiesława Dudara SVD, dyrektora Referatu Misyjnego w Pieniężnie, czek o wartości 8000 euro na budowę studni głębinowej w Togo.