Na przełomie kwietnia i maja 2022 roku w 8 wioskach północnego Togo poświęcono i oddano do użytku ostatnie studnie głębinowe wybudowane dzięki pomocy ofiarodawców z Polski. Tym samym mieszkańcy Tchirka 2, Tafoudo, Kalouté, N’Djamado, Tounga, Ikoukouni, Tchagbal i Tchadou otrzymali pewne źródło czystej wody dla swoich rodzin i zwierząt domowych. Nieco wcześniej poświęcono Studnię św. Ojca Pio w Tchaguérikou, która jest dziewiątą studnią oddaną do użytku w ostatnim czasie.
Akcję zbiórki funduszy przeprowadził werbistowski Referat Misyjny z Pieniężna, a w Togo projekt koordynował o. Marian Schwark SVD, na misjach w Afryce pracujący od ponad 40 lat.
28 kwietnia poświęcono Studnię św. Młodzianków w Tchirka 2, Studnię św. Alfonsa Marii Liguoriego w Tafoudo oraz Studnię św. Charbela Makhloufa w Kalouté. Z kolei 4 maja poświęcono Studnię św. Zelii i Ludwika Martin w N’Djamado, Studnię św. Barbary z Nikomedii i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Tounga oraz Studnię św. Alberta Chmielowskiego i Rafala Kalinowskiego w Ikoukouni. Dzień później, 5 maja, poświęcone zostały Studnia św. Piotra Apostoła w Tchagbal i Studnia św. Ludwika Marii Grignon de Monfort w Tchadou.
Poświęcenie Studni św. Zelii i Ludwika Martin w N’Djamado (fot. André Beguem)
Ceremonii poświęcenia wszystkich obiektów dokonał o. Ludovic Amouzou SVD, Togijczyk, który jest proboszczem parafii Notre Dame de Lourdes w Guérin Kouka. Studnia św. Ojca Pio w Tchaguérikou, wiosce należącej do Parafii św. Arnolda Janssena w Sadori, została poświęcona wcześniej, bo już 19 marca, w przez o. Adauktusa Herin SVD, werbistę z Indonezji.
- Jako wyraz wdzięczności każda wioska podarowała nam ostatnio jednego barana. Baranów nie możemy, rzecz jasna, wysłać ofiarodawcom, ale każda wioska ofiaruje coś jeszcze cenniejszego: modlitwę - mówi o. Marian Schwark SVD. - Ludzie obiecali modlić się za ofiarodawców za każdym razem, gdy przyjdą do studni czerpać wodę. Napis na studni będzie im o tym przypominał. Z mojej strony za wszelkie ofiary składam serdeczne ‘Bóg zapłać ‘ w imieniu mieszkańców wiosek i własnym.
Misjonarz podkreśla, że podczas poświęcenia i otwarcia studni radość w wiosce jest ogromna, gdyż dotychczas po wodę trzeba było maszerować kilka kilometrów do najbliższej rzeki, strumienia lub niewielkiego źródła. Zajmowały się tym głównie kobiety i to one najbardziej cieszą się, gdy studnia powstaje tuż za wioską.
Kobiety z wioski Tafoudo przy Studni św. Alfonsa Marii Liguoriego (fot. André Beguem)
Akcja budowy studni głębinowych w północnym Togo była możliwa dzięki Referatowi Misyjnemu w Pieniężnie, który od wielu lat zajmuje się koordynacją pomocy dla krajów misyjnych. Szczególnie zaangażowany w akcję był o. Wiesław Dudar SVD, dyrektor Referatu Misyjnego. Akcja zbiórki funduszy rozpoczęła się od Studni św. Anny, poświęconej 20 stycznia 2021 roku w wiosce Koumoungoukan, należącej do prowadzonej przez werbistów Parafii św. Arnolda Janssena w Sadori, a zakończyła na Studni św. Ludwika Marii Grignon de Monfort w Tchadou. W sumie w latach 2021-2022, dzięki wsparciu polskich dobrodziejów misji, w północnym Togo udało się wydrążyć 30 studni głębinowych. Obecnie w Prefekturze Dankpen każda wioska ma przynajmniej jedną studnię. Tym samym tysiące ludzi ma czystą wodę do picia.
- Na koniec nie sposób jednak dodać łyżki dziegciu. Ludzie otrzymują wodę, która jest źródłem życia, w czasie, kiedy na wschodzie Europy szaleje bezmyślna wojna, niosąca śmierć i zniszczenia - mówi o. Marian. - Szaleniec, w imię fałszywej ideologii i wyimaginowanego przez siebie niebezpieczeństwa, zabija tysiące ludzi, niszczy swój własny kraj i sąsiedni. Ile pieniędzy idzie tam na marne. Za te pieniądze można byłoby rozwinąć całą Afrykę, wybudować sieć dróg, fabryki, wodociągi, każda tutejsza chałupa miałaby dostęp nie tylko do studni z pompą, ale do prawdziwego kurka z wodą. Biją się ze sobą narody o tysiącletniej kulturze chrześcijańskiej. Jaki to przykład dla Afryki? (adm)
Spotkanie z mieszkańcami wioski Tchagbal w czasie ceremonii poświęcenia Studni św. Piotra Apostoła (fot. André Beguem)