Wiadomości

ŚWIAT MISYJNY

Wśród nowicjuszy na Filipinach

Od ponad dwudziestu lat mamy porozumienie pomiędzy werbistowskimi prowincjami, że gdy wysyłamy naszych podopiecznych, to towarzyszy im jeden z formatorów. Tym razem wybór padł na mnie. W ostatnich dwóch latach nie zdołaliśmy tego uczynić, bo COVID-19 trochę namieszał i poproszono mnie bym poprowadził tymczasowy nowicjat w Papui. W tym roku jesteśmy ponownie na Filipinach, w międzynarodowej wspólnocie.

W Beninie poświęcono kolejną studnię głębinową

16 października 2023 roku, w 45. rocznicę wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową, w wiosce N’Djakada w Beninie, odbyła się ceremonia poświęcenia studni nazwanej imieniem papieża Polaka. Jej budowa została sfinansowana dzięki ofiarom dobrodziejów z Polski, którzy włączyli się w akcję “Woda dla Afryki”, prowadzoną przez Referat Misyjny Księży Werbistów w Pieniężnie.

Studnię poświęcił o. Anastase Nduwayezu SVD, werbista pochodzący z Rwandy, proboszcz Parafii św. Józefa w Sonaholou, na terenie której leży wioska N’Djakada.

Werbiści na Tajwanie, w Hongkongu i Makau

Werbiści pracują na terenie Chin od 1879 roku, gdy przybyli tam pierwsi werbistowscy misjonarze: św. Józef Freinademetz SVD i o. Jan Anzer SVD. Kilka lat później dołączyli do nich kolejni i misja w Kraju Środka zaczęła się rozwijać bardzo dynamicznie.

Dziś Prowincja Chińska zgromadzenia składa się z 4 dystryktów: Tajwan Północ, Tajwan Południe, Hongkong-Makau oraz Chiny kontynentalne.

Studnia św. Jerzego w Lenido Madjathon

W wiosce Lenido Madjathon w północnym Togo poświęcono kolejną studnię wybudowaną dzięki wsparciu ofiarodawców z Polski. Studnia św. Jerzego jest kolejną, która powstała w ramach akcji "Woda dla Afryki" prowadzonej przez werbistowski Referat Misyjny z Pieniężna.

Do tej pory kobiety i młode dziewczęta z Lenido Madjathon musiały chodzić po wodę do strumienia oddalonego o 2 km. Ale woda ta nie jest czysta i nadaje się do picia dopiero po zagotowaniu i przefiltrowaniu.

Trzeba dobrze planować zajęcia

Żyję w tropiku boliwijskim, w miasteczku San Miguel de Velasco. Jest to parafia żywa i pełna wiary, z największą liczbą wiosek dojazdowych w całej naszej diecezji. Jest ich ponad 50. Do najdalszych wiosek musimy dojeżdżać ponad 130 km, ale staramy się być tam przynajmniej raz na miesiąc. Niestety, asfaltu tutaj nie mamy, więc taka podróż trwa kilka godzin.

W miasteczku cieszymy się obecnością wielkiej liczby dzieci i młodzieży. Mamy prawie 200 dzieci przygotowujących się do pierwszej komunii i 130 młodzieży, która przyjmie w tym roku sakrament bierzmowania.

Jest za co dziękować Bogu

W minionym czasie jest wiele okazji, aby dziękować Bogu za wszystko, co wydarzyło się w moim życiu osobistym i życiu parafii. Jeśli chodzi o moje życie, dzięki Bogu nie mogę narzekać na brak sił fizycznych i duchowych do dalszej i gorliwszej posługi duszpasterskiej. 

W tym roku obchodzimy 125. rocznicę przybycia werbistów do prowincji Misiones w Argentynie. Było to dokładnie 5 grudnia 1898 roku. Jako parafia, obsługiwana od początku swego istnienia przez werbistów, też chcemy przyłączyć się do wspomnianych obchodów.

Werbiści w Czadzie

Werbiści przybyli do Czadu w 2003 roku na zaproszenie biskupa Rosario Pio Ramolo OFMCap, ordynariusza diecezji Goré. Dziś prowadzą tam trzy parafie: św. Arnolda Janssena w Laramanaye, św. Franciszka z Asyżu w Boro oraz św. Apostołów Piotra i Pawła w Moundou. Wszystkie leżą na terenie diecezji Goré. Praca w nich, oprócz zwykłej posługi sakramentalnej, koncentruje się na apostolacie biblijnym oraz duszpasterstwie rodzin i młodzieży. 

Pionier rytu zairskiego

Historia ojca Alfonsa Müllera SVD odzwierciedla przełomowy czas w historii pracy misyjnej w Zairze, obecnie Demokratycznej Republice Konga. Od 1965 r. aż do przejścia na emeryturę w 2022 r. pochodzący z Großrosseln werbista poświęcił się osadzaniu chrześcijaństwa w lokalnej kulturze kongijskiej. O. Müller i misjonarze jemu współcześni starali się zerwać z dotychczasowym podejściem, które polegało na narzucaniu chrześcijaństwa opartego na zachodnich ideałach. Zamiast tego proponowali włączenie kongijskiej kultury i tradycji w działania duszpasterskie.