Nas misjonarzy jest coraz mniej. Brakuje braci, których były tu dziesiątki, brakuje świeckich. Lokalny kler przybiera w ilości, ale to wciąż za mało. W tych trudnościach pozytywnie zacieśnia się nasza relacja z lokalnymi liderami - mówi o. Michał Tomaszewski SVD, misjonarz w Papui Nowej Gwinei.

Obecnie mocno akcentujemy ich kształcenie, aby zapewnić im odpowiedni poziom formacji. Tak, aby podczas naszej nieobecności, umieli podtrzymywać rozwój wspólnoty w wierze i dobrych uczynkach.
Na rozmowę z misjonarzem zaprasza o. Krzysztof Kołodyński SVD.

10 maja na Wake Forest University w USA o. Henryk Ślusarczyk SVD przeprowadził warsztaty naukowe zatytułowane "Kompetencje Międzykulturowe. Tłumaczenia ustne w strefach konfliktu". Na podstawie przykładów z wojny domowej w Angoli przedstawil pracę tłumacza ustnego, również w wymiarach pozajęzykowcyh – społecznym, religijnym i kulturowym.

W czasie warsztatów o. Henryk podkreślił wagę tradycji ustnej w Afryce, w którą wpisuje się praca tłumaczy konsekutywnych. Mówił o wyzwaniach stojących przed tłumaczami pracującymi podczas konfliktów zbrojnych.

W dniach 9-12 marca 2018 roku ojciec Generał Heinz Kulüke SVD odwiedził naszych misjonarzy pracujących w Diecezji Oslo w Norwegii. Spotkał się tam z ojcami Piotrem Śledziem SVD i Anthonym Erragudi SVD oraz przedstawicielami społeczności polskiej w Norwegii.

Ojcowie, należący jurysdykcyjnie do Polskiej Prowincji SVD, zajmują się głównie duszpasterstwem Polaków. Pracę w Skandynawii rozpoczęli oficjalnie w sierpniu 2017 roku.

Ostatni tydzień Wielkiego Postu był okazją do zorganizowania koncertów muzyki pasyjnej w kościołach, w których duszpasterstwem Polonii zajmuje się Kapelania Polska w Madrycie.

Na zaproszenie o. Mirosława Barana SVD chór Cantus Familiaris, będący częścią Zespołu Pieśni i Tańca Chludowianie, w dniach od 15-19 marca odwiedził Madryt.

Jedną z bardziej wyjątkowych misji, prowadzonych przez werbistów w Regii Ural, jest parafia w mieście Czyta. To stolica Zabajkalskiego Kraju w azjatyckiej części Rosji. „Nie, to nie jest Syberia” – podkreślają tutejsi mieszkańcy.

Syberia sięga od Uralu po jezioro Bajkał. Jego zaś wschodnie wybrzeże należy do Buriacji, a dalej rozciąga się właśnie Zabajkalski Kraj i Daleki Wschód, u brzegów oceanu.

Mamy około 250 parafian, plus do 200 osób we wspólnocie wietnamskiej. (...) Jest wielu ludzi, którzy mimo trudnych lat, zachowali wiarę. Głównie pochodzą z terenów zachodniej Białorusi, zachodniej Ukrainy. Później są tacy, którzy z różnych powodów, odnaleźli wiarę w Kościele Katolickim, po pewnym czasie poszukiwań.

Oto rozmowa z o. Dariuszem Pielakiem SVD, proboszczem werbistowskiej parafii w Moskwie i propagatorem ikony Matki Słowa Bożego. Rozmawia Marta Molińska-Glura.

W mojej głowie wciąż rodziło się pytanie – jak to jest wszystko możliwe? Jak jeden człowiek, ksiądz katolicki, misjonarz, mógł wybudować kościół w mieście, w którym znajduje się jedna z najważniejszych hinduistycznych świątyń?

Jak wiele miłości i dobra trzeba mieć w sobie, by wyciągnąć rękę do tych, którzy zostali odrzuceni przez swoje własne rodziny i traktowani byli jak nietykalni?

Przez tydzień w 11-osobowej grupie z Polski dotykaliśmy śladów, które pozostawił po sobie nasz wielki współbrat. Zamieszkaliśmy w domu, którego stworzenie, było ostatnim marzeniem ojca Mariana – Centrum Duchowości Ishopanthi Ashram.

Ludzie Zachodu, którzy przyjeżdżają do Indii w poszukiwaniu duchowości, często stają się jeszcze bardziej pogubieni. Tutaj mają szansę odnaleźć głębię, sens i nadzieję, które daje chrześcijaństwo. My znaleźliśmy tu gościnność miejscowych współbraci i okazję do długich wieczornych rozmów w polskim gronie.